Dziewięciomiesięczniak!

Mamy za sobą kolejny miesiąc pełen nowych wyzwań, wrażeń i przygód!

Mamy też za sobą tyle samo miesięcy w brzuchu jak i na świecie!
Okres, kiedy Mikołaj był w brzuchu - fajny, ale ten na świecie o niebo lepszy!

Miesiąc temu wydawało mi się, że 8 miesiąc przyniósł duże postępy, tymczasem dziewiąty to są dopiero osiągi!

* raczkowanie -> tą umiejętnością cieszymy się od trzech dni i jak zwykle przyszła nagle. Do pełzania nasz Syn wraca tylko jeszcze wtedy, kiedy dana zdobycz jest w dość dalekim zasięgu, szybciej wtedy udaje się ją zdobyć dopełzając, natomiast jak coś nie wymaga szczególnego wysiłku i dystansu Mikołaj przepięknie raczkuje:D

* wspinanie się -> wystarczy, że się odwrócę a nasze dziecko stoi opierając się tylko jednym bokiem o sofę. Wspina się gdzie tylko i jak tylko się da. Jeszcze miesiąc temu tyłek był baaaardzo ciężki i dziecko aż całe czerwone było z tego wysiłku jakim było osiągnięcie pionu natomiast teraz żadnen problem. Łóżeczko też już obniżone, bo ulubionym zajęciem było chodzenie przy szczebelka dookoła podczas, którego to chodzenia Tato - Mąż umierał ze strachu i widział już w oczach swych ponownie bezzębne dziecko z rozciętą brodą;] Mikołaj uwielbiał tą zabawę! W każdym razie muszę mieć oczy dookoła głowy i czas na sprzątanie, gotowanie i inne domowe prace dostosowany tylko i wyłącznie do drzemek, w tym miejscu szacun dla Mam, które posty piszą codziennie, pytam się jak kurna?!?!!??

* samodzielne jedzenie -> z BLW ruszyliśmy  już dawno, ale w tym miesiącu tak naprawdę mogę stwierdzić, że Mikołaj sam pięknie je. BLW idzie nam bardzo dobrze. Mikołajowi coraz częściej udaje się trafić bezpośrednio do buzi, ale poziom syfu taki sam!!!! We wcześniejszych miesiącach samodzielne jedzenie sprawiało Dziecku więcej kłopotów. Teraz muszę się Wam do czegoś przyznać - ze swoim obiadem muszę się chować, bo moje dziecko mimo swojego zjedzonego obiadu chcę więcej i jak widzi jedzenie to się trzęsie i macha tym swoimi łapkami mówiąc da, czasem coś skubnie ode mnie, ale staram się aby między posiłkami nie dojadał.

* zmiana z pozycji leżącej w pozycję siedzącą - jeszcze w zeszłym miesiącu to my musieliśmy wspomagać Mikołaja w tej czynności, teraz sam już pięknie sobie radzi.

* samodzielna zabawa -> siedzenie przyniosło razem ze sobą fajną rzecz jaką jest właśnie samodzielna zabawa, są momenty w ciągu dnia, kiedy to Mikołaj usiądzie na chwilkę sam i zajmie się tym, co ma dookoła siebie. Może dla niektórych mam to nic dziwnego, ale Miko i ja od urodzenia byliśmy jak 2 in 1, dwie osoby, ale w jednym ciele, bo ciągle nosiłam a ręce miałam do samej ziemi, teraz jest dużo fajniej.

Stan uzębienia w dalszym ciągu taki sam -> 4 górne ząbki + 4 dolne. Dajemy trochę forów naszym koleżanką i kolegą:D
No i mam nadzieję, że kolejne zęby nie będą miały kaprysu wyjścia w nasze krótkie rzymskie wakacje.

Słowo tata zajmuje w języku naszego dziecka czołowe miejsce, do tego jest Ada, której w dalszym ciągu nie poznaliśmy, niania - ta sama sytuacja, baba, daj, najn (nein), dada, raczej ten sam zasób słów, który miał miejsce w miesiącu ósmym.

Z nockami w tym miesiącu było baaardzo słabo, przed 3 tygodnie Mikołaj budził się z ogromnym płaczem w połowie nocy i dopiero suszara (sąsiadów przepraszamy za nią) i lulanie skutecznie usypiało nasze Dziecko, nie mam pojęcia skąd ten płacz, bo według mnie wcale to nie zwiastuje kolejnych zębów. Podczas tych bezsennych nocy nasz Syn wręcz domagał się posadzenia przy półce z książkami. Jednej nocy od 4 do 5 rano bawił się Cieniem Wiatry Zafona - Mąż twierdzi, że będzie bibliotekarz:D

Drzemki w ciągu dnia zredukował sobie Mikołaj do dwóch i najpóźniej druga powinna zakończyć się po 15, w przeciwnym razie Mikołaj będzie szalał do 21:30, co miało miejsce w ostatnim tygodniu. Wczoraj spał 3 godziny i to była Jego jedyna drzemka w ciągu dnia - wow!!

Mikołaj w dalszym ciągu nie cierpi się ubierać i przebierać, czyścić noska i oczek, wybaczamy:D

Dobrze, tyle wieści o naszym Synu, bo bym mogła pisać i pisać, ale robię to ku pamięci. Siedziałam ostatnio na placu zabaw z Sąsiadką, która ma 9 miesięcy starszą córkę i patrzyła na mojego Mikołaja i mówiła, że nie pamięta już co w tym okresie życia robiła Jej Mała, co umiała itd., więc ja to piszę właśnie po to jak zacznę zapominać;-)

Wkroczyliśmy zatem w dziesiąty miesiąc, który to przyniesie pierwszą podniebną podróż Mikołaja, już drżę jak to wszystko nam się uda, ale wierzę, że z pomocą Dziadków, którzy z Nami lecą będzie dobrze!!

Pozdrawiamy Was z gorącego Poznania!!!